1. Każde reakcyjne działanie jest niewłaściwe. Reakcyjne działanie rozumiem jako działanie pod wpływem jakiejś potrzeby wewnętrznej, albo wpływu ludzi. Takie działanie jest więc uleganiem jakiemuś impulsowi = nie jest działaniem z wolnej woli. Działania przeciwstawne to uleganie impulsom przeciwstawnym; nie mówię czegoś, bo jestem zablokowany przez strach, mówię coś, bo mam przemożną potrzebę wypowiedzenia czegoś na głos. W działaniu reakcyjnym nie istnieje wolna wola, wszystko jest zdeterminowane przez jakiejś czynniki. Działanie za czymś lub przeciwko czemuś może istnieć równocześnie w umyśle, która to dwoistość powoduje konflikt wymuszający decyzję. Decyzja jednotorowa spycha jeden czynnik wywierający presję, uwalniając przeciwstawny. Ugrzęźnięcie w wątpliwościach, brak wyboru, brak decyzji to również działanie pod wpływem czynnika, jakim tutaj jest niepewność.
2. Każde reakcyjne działanie wikła działającego w układ przeciwieństw - zawiązując w głowie jakikolwiek pogląd, podejście, ustosunkowanie się skazujemy się na jednostronność, odcinamy się od całości. Powzięcie jednostronnego poglądu lub działania (każde jest jednostronne) rozpędza tę decyzje do jednej ze skrajności, od której działanie się odbija, dążąc ku przeciwstawnej skrajności.
3. Działanie reakcyjne to ping-pong prowadzony w różnym tempie. Im szybsze tempo tym szybsze dotarcie do skrajności (jakiś czas działanie się eskaluje), po osiągnięciu do skrajności repuls, odbicie, powrót do złotego środka, minięcie go, dotarcie do drugiej skrajności, repuls, odbicie, zapętlić.
4. Sam fakt uwikłania w układ przeciwieństw sprawia, że działanie jest niewłaściwe, tj. połowiczne, tj. nie ogarniające wszystkich aspektów sprawy (całości), a więc poprawiających stan jednych aspektów kosztem drugich, zatem jedne mają się lepiej, inne mają się gorzej, odkrycie jednych ukrywa drugie, zatem całość nadal jest "chora". Oświetlanie ciemnego pomieszczenia snopem światła rozświetla rzeczy w polu tego snopu, zaciemnia to, co poza nim. To istota "kosztu", albo poświęcenia. Składając ofiarę z jednej części, uzyskujemy drugą, musimy coś poświęcić na rzecz czegoś - jest to niewłaściwe, ponieważ właściwa jest jedynie całość.
5. Pojmowanie życia poprzez język jest przyczyną tego uwikłania. (Czy kura, czy jajko pierwsze?) Jednocześnie, zdaje się, że dualistyczne działanie jest zarówno kształtowane przez język, jak i - będąc pierwotniejsze od języka - dało mu taką, a nie inną formę.
6. Współzależność, współkształtowanie i jednoczesność jest naturą każdego zjawiska, które się wydarza.